Stowarzyszenie
Umarłych Poetów (ang. Dead Poets Society) – amerykański film dramatyczny z 1989
roku w reżyserii Petera Weira. Na podstawie scenariusza tego filmu Nancy H.
Kleinbaum napisała książkę o takim samym tytule. Ponadczasowy klasyk.
Jest jesień roku
1959. Do szkoły z ogromnymi tradycjami przybywa nowy nauczyciel języka angielskiego
John Keating. Gromadka młodych uczniów Akademii Weltona trafia pod jego opiekę.
Keating dobrze zna realia Weltona – jest absolwentem tej szacownej uczelni.
Akademii przyświecają cztery złote zasady: Tradycja, Honor, Dyscyplina i
Doskonałość, będące zarazem synonimem bezdusznego systemu edukacji.
Ekscentryczny
profesor John Keating wnosi w szacowne mury ekskluzywnej uczelni ducha
poezji, miłości życia i samodzielnego myślenia. Zainspirowani przez
niego chłopcy odnawiają Stowarzyszenie Umarłych Poetów - sekretny
związek, w którym odkrywają piękno zapomnianych utworów, a także prawo
do marzeń, wolności i buntu.
Zasada Carpe diem
– chwytaj dzień, chwytaj chwilę, zaczyna rządzić ich własnym życiem, zrywają z
podwładną rolą potulnych dzieci swoich rodziców. Zaczynają realizować swoje
marzenia, pragnienia. Neil zakochuje się w teatrze i pragnie zostać aktorem.
Pomimo zakazu ze strony ojca występuje w sztuce Szekspira Sen nocy letniej. Gdy
ojciec dowiaduje się o tym i zamierza usunąć go z Welton z myślą o zapisie go
Akademii Wojskowej. Neilowi sprawia to ból i tej samej nocy popełnia
samobójstwo.
(Opis filmu pochodzi ze strony www. filmweb.pl)
Widziałam film - niezwykły. Książkę mam w planach - szkoda tylko, że w tej kolejności ;)
OdpowiedzUsuńNic nie szkodzi i tak warto przeczytać książkę:-)
OdpowiedzUsuńOczywiście oglądałam film, uważam, że jest genialny :)
OdpowiedzUsuńŚwietne, rewelacyjne <3
OdpowiedzUsuńFilm i książka bombowe :)
Także tak sądzę:-)
Usuń